CICËRIM MËRGIMI
Poezi ngaVeron Hoxhaj
cicërim mërgimi,
po shumë e helmuar
me treti të gjallin
ne Mëmëdhe pa shkuar.
Toka avullonte
mallin ma tregonte,
dallandyshe bukur
nga larg cicëronte.
A’moj dallandyshe
o zog i mërgimtar
lëmë, moj lëmë, të varfrin
po vuaj se kam mall.
Nënën kur e pash
ulur mbi një shkallë,
thirri me të madhe
biri Nënës djalë.
Si pupla u ktheva
pa peshën njeri,
te krahët e Nëns
u shkriva si qeri.
Te Nëna un shkova
dhe thitha aromë,
ah moj Nëna ime sa
shumë më mungonë .
Pa Nën, e pa Babë,
atje në mergim,
2 herë refugjat,
Nënë o shpiti imë…
The post CICËRIM MËRGIMI…Veron Hoxhaj appeared first on .