OJ FERXHE E MOJ SHAMI, JU VRAFTË MORTJA, JU TË DY!
Këtë fotografi e ndiqja me një vështrim mosbesues.
Dreq, mendova kujt i pëlqen kjo foto e huaj?
Që ta mbledhim mendjen përgjithmon, është pikrisht kjo që kërkoj unë. Pastaj, ose kryeulur, duke e pranuar humbjen… Në të cilat shkolla arabe, me siguri që mësonin marifetet e tilla të kësaj kulture afgane, arabe, ashtu siç përvetësoheshin ndoshta të fshehtat e TEATRIT për këputjet e kokave. S’është nevoja për ironi. Aha… Sidoqoftë, ne nuk i perkasim kësaj kulture. Ne, jemi si dy botë të ndryeshme. Do të më lejoni t’ju bëjë një pyetje.
Pyetja është: “A janë të shëmtuara këto dy fantazma apo jo!”. Ose gjak prishurit i ruanin femrat e tyre për heroin e tyre të gjymtuar! Fantazma të vjetra afgane, të braktisura, të një vendi të humbur!? Enigma? Si të veprohet? Dua që të gjithë ta vrasin mendjen dhe e kam një parandjenjë që ne duhet të bëjmë diçka. Që nesër të mos jetë vonë! Nëse ndonjë funksionar i lartë fetar i keqpërdor ceromonitë fetare dhe mësimet fetare për të plagosur apo për ta sakatosur kombin e vetë. Kundërshtarët e tij nuk duhet të ndjekin të njëjtën rrugë por duhet ta luftojnë me të njëjtat armë. Pavarësisht se mund të jetë e pakëndëshme për pjestarët e saj të veqant.
Si kundërshtar i këtyre dukurive negative: “Shqiptarët duhet të jetë me të vërtet luftarë për demokraci dhe duhet të bëjmë diçka që të mos e harojnë kollaj!”. Atëherë rebelimi nuk është vetëm e drejta, por detyra e çdo nacionalisti dhe çdo qytetari shqiptarë. Jo rebelë kundër kombit apo shtetit, por rebel kundër kësaj forme mesjetare për të cilën ishim bindur se do të sillte shkatrrimin e popullit në menyrë të pa shmangëshme. Në këtë kohë, Kosova po gëlonte nga elementet e huaj, sidomos shkije, turq, arab dhe shqiptarë gjak prishur etj. Ju lutem të më kuptoni drejt. Është fjala për vetëvrasjen e një kulture Ilirodardane. Ka gjasa gjithmonë? Kjo është, pa dyshim, dhe asgjë tjetër. Të mbyllen “organizatat humanitare terroriste arabe!”.
Që të jemë i sinqert, njëra ndër të parat që hoqi shamin ishte: Sabrije (Bije) Vokshi më 8 mars 1945, mbesa e Sylejman agë Vokshit. Në vitet e tetëdhjeta në Kosovë shqiptarët s’janë marrë me shamia. Nuk ka qenë preokopim i tyre shamia. Atë botë ishte zgjim kombëtar. Shqiptarët fëmijët i pagzonin me emrat shqip… Hapni sytë o popull! Vajzat nga Kosova. Rritur në Kosovë. Se ç’e mbytën vetën. O me helm shamie e ferexheje. Desha t’ju them: – Nesër mos u gdhini të gjalla. Nuk na duhët shamit, përçarjet, por uniteti kombëtar. Ç’fsheh, sa mizore kjo histori për shami e ferexhe? Ç’histori? Si mund të quhej histori një gjë e tillë…? O popull… O sot, o kurr….
Dyshimi i parë ndaj mjekërzinjëve të ngjallte frikë, e i dyti është popi Grek i cili të mbushte me pezm. I ndodhur ndërmjet frikës dhe ankthit, vendosa t’i ndëshkoja me tërbim të gjithë vartësit e rrethit të parë e të dytë, duke ua siguruar nga një bilet falas për hyrje në ferr. Dërgimit të tyre në ferr t’i paraprinë një darkë madheshtore, ku do të hahej e pihej, ku digjeshin duke uluritur:
“Duhet të shkojnë të ngopur, të egërsuar e të lidhur me kavo hekuri nga kjo botë!”.
Farën e tyre s’do ta lëmë të lëshojë rrënjë as në ëndërr. Nëse nuk zbulohen rrënjët dhe degët e tyre, të cilat duheshin shkulur me forcë…
Afrim Caka
The post OJ FERXHE E MOJ SHAMI, JU VRAFTË MORTJA, JU TË DY! Nga : Afrim Caka Gjakove. appeared first on .