Molla e kuqe ne shtize t’Flamurit!
Pershkake te nje historie te dhimbeshme
Gjate luftes se dyt boterore,qe kishte ndodhe ne
Pogragje ku ishin masakruar 6 persona,nga forcat qetniko partizane e qe shumica prej tyre ishin nga
Ranillugu,korminjani e Domoroci,varret e ktyre te vrareve i dinte sakt edhe Adem Osmani nga Stublina .
Keta fatekeqe ishin therr me bajoneta e thika ne malin mes stublines e ranillugut!
Bertimat e tyre qe po therreshin i kishte ndegjuar nje bari nga Stublina ,i cili ofrohet fshehurazi per te pa se qka po ndodhe!
I fshehur ne kaquba ai po shihte tmerrin se si u therrnin Keta njerz,duke I mbajtur te shtrir per toke,disa nga qetniket ia mbanin duart edhe kembet per mos te levizur,e njeri ia prente venat ne qafe dhe thoshte :pijem shiptarsku krv,po pie gjak shqiptari!
E pinin edhe gjakun e tyre!
I lane ashtu te masakruar,dhe fale kti deshmitari ata u varrosen po aty nga banoret e Stublines ku edhe sot pushojn aty eshtrat e tyre!
Nga kurreshtja e kesaj ngjarje,me bacin Adem shkuam sebashku per ta msuar vendin e ktyre varrev qe gati ishin tretur ne mes te malit!
Ne mbremje u kthyem ne shtepin e bacit Adem ne Stublin.Pasi ngrenem darke,ai filloj te tregonte edhe histori te tjera ku une shenoja qdo gje qe fliste,me quditi fakti edhe pse kisha shume shoke ne shkolle nga ky fshat,nuk e dija se banoret e tije ishin prej njembdhet fiseve te toplices.
Ai filloi te tregoj se si nje I aferm i tije deri ne vitet e nentedheta,shkonte dhe i vizitonte njerzt e gjakut te tij nga Dedici,afer prokuples.
Vllau i gjakut qe kishte mbetur atje,ne nje kend te dhomes mbante qiftelin e varur e ne kohe merzie per njerzit e tije qmallej permes kenges shqipe.
Kshtu kishte qene deri ne keto vite te vona,deri sa musafirit nga kosova I u be me dije se nuk eshte mire te degjohet biseda ne gjuhen shqipe!
Prej asaj dite me nuk kishte vizita asimilimi e kishte bere te veten.
Perveq bacit Adem ne Konak ishte edhe baci Rraman edhe ai nderhynte shpesh ne biseda dhe plotsonin njeri tjetrin.
Deri ne vitet e tetedheta shume nga ne mbajme mende,se si shkonim krushk ne dasma e ne krye te rreshtit gjithmone ishte flamurtari qe mbante flamurin ne dore dhe ju printe krushqeve.
Ne maje te shtizes mbi Flamur gjithmone vendosej nje Molle e kuqe!
Kete molle mbi shtiz flamuri,per here te pare e kane vendos muhagjert e shperngulur nga toplica,ne shej kujtimi per trojet e humbura deri te molla e kuqe!
Sa mekat qe eshte lene anash kjo tradit !?
The post Molla e kuqe ne shtize t’Flamurit! Shkrim nga: Nasi Albani appeared first on .